En in Duitsland gingen onze ogen open! Wat produceren we met zijn allen veel plastic afval. Wat goed dat er zoveel mogelijk hergebruikt wordt. En ook wat is het belangrijk om alleen plastic afval dat erin thuis hoort in de zak te doen en niet allerlei andere (plastic) dingen erbij in te gooien. In januari gaat er in Hoonhorst een proef van start, waarbij het plastic afval in de grijze container gaat en we het restafval dat overblijft zelf naar een ondergrondse container moeten brengen.
U zou ook eens moeten zien wat wij hebben gezien bij de firma Tönsmeijer in Porto Westfalica. In een enorme hal lossen grote vrachtwagens een gigantische vracht plastic zakken. De enorme berg gekleurde zakken wordt eerst door een machine losgescheurd, waarna de inhoud over een lopende band met een lengte van 1,6 kilometer wordt geleid en onderweg met de nieuwste technieken wordt gesorteerd in bruikbare kunststofsoorten en wordt ontdaan van andere stoffen, die in de zak zijn terechtgekomen. Zo zagen we dat een magneet enorm veel metalen dopjes uit het afval verwijdert en een zeef grote plastic voorwerpen als bloempotten eruit zeeft. Infraroodlampen kunnen de verschillende soorten kunststof eruit “vissen”. Dit gebeurt allemaal machinaal. Er zijn maar een paar mensen die nog met de hand(schoenen) aan de lopende band staan. Maar als er verkeerde dingen in de zak zitten, lopen de machines vast en staat de lopende band stil. We hebben gezien hoe het productieproces dan ontregeld raakt. Aan het eind van de lopende band verlaat het plastic als gekleurde balen kunststof, PET, PPE of PP nog wat, de fabriek om aan een tweede leven te beginnen als krat, stoel of paal. Van een kort leven als wegwerpartikel naar een lang leven als nuttig en onverslijtbaar gebruiksvoorwerp.
